Pieter Cox

Verslag - 3-daagse naar Larochette 2012

Verslag van de DRIEDAAGSE NATUURUITSTAP naar Larochette

in het Groothertogdom Luxemburg

op vrijdag 18, zaterdag 19 en zondag 20 mei 2012 (O.L.H.-Hemelvaartweekend)

 

Vrijdag 18 mei 2012

Rond 10u30 kwamen we samen in één van de Kerkstraten van Larochette (want er bleken twee Kerkstraten
te bestaan in Larochette). Gelukkig was iedereen op tijd. Jef en Fernand hadden zelfs al een band moeten wisselen, want ze hadden onderweg een stoeprand geraakt. We waren voorlopig met 31 personen, maar later kwamen Michel en André ons nog vervoegen. Zij wisten al hoe mooi de streek was, vermits ze beiden in de buurt op een camping verbleven. Vandaar reden we enkele kilometers verder naar het kasteel van Beaufort (een ruïne).

We kregen de tijd om in de omgeving van het kasteel te picknicken. Vanaf het kasteel doken we de natuur in van het gebied "Klein- Zwitserland". We gingen door het Hallerdal naar het dorpje Haller. Want daar wist onze "oude" reisleider Albert nog een prachtig "bruin" cafeetje liggen. De natuur was er buitengewoon. De beboste heuvels en de grillig gevormde rotsformaties met namen zoals het Amphitheater, de Perekop enz. waren indrukwekkend. Het pad heette eigenlijk het Waterspreeuwenpad, maar deze vogel hebben wij niet gezien. Bijzondere planten waren er wel te vinden , zoals de Blauwzwarte rapunsel, Verspreidbladig goudveil,Eenbes, Bittere veldkers, Eenbloemig parelgras enz. Toen we in het dorpje Haller aankwamen , werd de dorst nog aangewakkerd omdat Albert wist dat er nog een echt bruin café was, maar helaas hij had ons weer iets wijsgemaakt want het was gesloten. Gelukkig had Marc een echt alternatief namelijk Hotel Enzo, café met een echte raceauto. Na een lekker pintje keerden we via enkele weilanden en een privé optrekje terug naar de auto's. Moe en voldaan namen we onze intrek in de jeugdherberg van Larochette, waar we 's avonds Josée van Paul nog even mochten vieren, want het was haar 10de deelneming.
Luc WINTERS

 

 

Zaterdag 19 mei 2012

Hoewel de weersverwachtingen aanvankelijk niet erg optimistisch waren mochten we evenwel tijdens deze driedaagse uitstap genieten van een heerlijk wandelweertje. Vanaf de jeugdherberg leidde de wandeling langs het riviertje dat het dorp bevloeit en gaf ons zo een mooi uitzicht op de burcht en de ruïne van Larochette. Een Zwarte ooievaar werd hoog in de lucht waargenomen. Bij onze belangstelling voor een mooie rozentuin, was de bewoonster zodanig opgezet dat ze ons uitnodigde in haar tuin. Vervolgens konden we rustig genieten van de natuur via een breed, slechts licht hellend en schaduwrijk wandelpad door een loofbos in een beekvallei. Temidden van dit groen aan het einde van dit wandelpad prijkte een kasteel in restauratie.

Even verder in een weidelandschap omzoomd met hagen waren Grauwe klauwieren en Geelgorzen te zien. In deze omgeving werd tevens een Zwarte wouw waargenomen. Tegen het middaguur arriveerden we op het terras van een zwembad, waar we onze picknick konden aanspreken, die Ivo en Josée met de camionette van Marc hadden aangevoerd. Jef Diepvents, die kon deelnemen aan alle 37 driedaagse uitstappen, ervaarde dit als een zegen hetgeen hij met een vlaai-traktatie wenste te benadrukken. Een proficiat en een dankjewel voor Jef. In de namiddag vervolgden we onze wandeling langs heerlijk glooiende valleien met statige loofbossen en door schilderachtige dorpjes.

Terloops werden in een plas jonge Alpenwatersalamanders waargenomen en gevangen, waarbij Leon ons leerde de mamnnetjes van de vrouwtjes te onderscheiden: de vrouwtjes hebben namelijk een bleke rugstreek, hetgeen bij de mannetjes niet voorkomt. Tevens werd ergens een hagedis onderschept, die deskundig door Luc van een teek bevrijd werd. Op de top van een heuvel houden we even rust bij een kapel, die voor Compostella-reizigers een baken blijkt te zijn. Het was een heerlijke wandeldag in een prachtige omgeving bij een sindsdien niet meer geziene zonnige dag.
Paul VERHEYEN (foto's Jos en Stefan Winters)

 

 

Zondag 20 mei 2012

De dag kondigt zich weer zonnig aan. Na een groepsfoto rijden we richting Duitsland naar het Irreler Naturparkcentrum met de Taufelsschlucht (Eifel). Er is een bezoek aan een informatief-didactische opstelling van de ontstaansgeschiedenis der aarde. Daarna volgt een wandeling doorheen een onwaarschijnlijk rotslandschap met bizarre formaties om te eindigen in het bezoekerscentrum, een jagdmuseum.

De thuisreis valt een beetje tegen, niet alleen omdat bij het binnenrijden van België fikse regenbuien ons begroeten, maar vooral omdat we 3 uur "mogen" aanschuiven in een file wegens werken op de autostrade.
Paul VERHEYEN