Overzicht - 2013 |
Winteruitstap naar Zeeland - 24 februari 2013 |
Herfstuitstap Ardennen - 10 november 2013 |
Om 6u10 werden de eerste zeelandreizigers opgehaald , gevolgd door nog enkele opstapplaatsen, om vervolgens richting Zeeland af te reizen. We hadden te kampen met echte winterse omstandigheden, er lag bij vertrek namelijk een laag sneeuw. Rond 8u30 reden we Zeeland binnen en kwamen we langs de eerste natuurgebieden. Al snel merkten we dat de kleinere binnenwateren dichtgevroren waren, we moesten het dus hebben van de grotere plassen en de kuststrook. Bij Oesterdam, de eerste stopplaats, werden al enkele jaarlijkse ‘zeelandsoorten’ gemeld: Middelste zaagbek, Rotgans, Brilduiker... en één of andere duiker, al behoorde die niet tot de categorie ‘vogels’. Vervolgens ging de tocht verder richting Scherpenissepolder waar soorten als Geoorde fuut, Pijlstaart, Kluut en Grote zaagbek in de verrekijker verschenen. Het weer bleef erg grijs en regelmatig dwarrelde er sneeuwvlokjes naar beneden.
Onderweg naar Het Stinkgat konden we vanuit de bus twee Slechtvalken bewonderen op en rond een akker. Bij Het Stinkgat aangekomen besloten we om naar de volgende stopplaats door te rijden, want het water op deze locatie was volledig dichtgevroren. Via de Philipsdam zetten we koers richting Ouwerkerkse Inlagen bij het Watersnoodmuseum. Al snel had iedereen achter het museum een plekje gevonden om uit de koude wind het water af te speuren. Nadat iedereen een frisse neus had opgehaald, konden richting Plan Tureluur vertrekken. Voorbij Zierikzee werden we opgewacht door duizenden brandganzen. Het is en blijft een prachtig zicht, al die ganzen in Zeeland. Met de bus reden we langs dit gebied af, waar recent landbouwakkers zijn omgevormd tot een combinatie van kreken en open water. Vanuit de bus konden we tussen de enkele honderden Rotganzen een Grote mantelmeeuw en Kleine zwanen waarnemen. Vervolgens zakten we af richting Molen de Lelie bij Scharendijke, waar we onze boterhammen konden opeten en iets warms nuttigen. De bazin van het restaurant dacht dat we een slag van de molen hadden gekregen, maar daar trokken we ons niets van aan en besloten om het winterse weer opnieuw te trotseren.
Na een korte rit kwamen aan bij Brouwersdam waar het merendeel van de groep er voor koos om een wandeling op de dijk te maken, terwijl de andere rechtstreeks naar de Spuisluis gingen om de zee af te turen. Hier ontmoetten we Natuurpunt Zuid-Limburg, die ook met een bus naar Zeeland waren afgezakt. De sneeuwbuien werden helaas forser en het zicht nam zienderogen af, terwijl goed zicht een must is om leuke soorten op zee te vinden. Toch kon een mannetje Eider, enkele Roodkeelduikers en Zwarte Zee-eenden waargenomen worden op zee. Bij de Spuisluis zaten enkele Paarse strandlopers hun middagdutje te doen en in het water stak, naar jaarlijkse gewoonte, een Grijze zeehond zijn neus even boven water. Nadat iedereen terug bij de bus was toegekomen, reden we terug naar Plan Tureluur, waar we deze keer een wandeling gingen maken. Via de Herenkeet wandelden we naar Moriaanshoofd waar de bus stond te wachten. Tijdens deze wandeling zagen we bij hevige sneeuwval enkele Kluten en ook een Slechtvalk die een groep van meer dan duizend plevieren (Goud- en Zilverplevier) de lucht in jaagde, wat een prachtige ‘wolk’ tot gevolg had. Richting de laatste stopplaats konden er vanuit de bus drie overvliegende Lepelaars waargenomen worden. De laatste stopplaats was het Veerse Meer, waar we in De Meerkoet ons konden opwarmen en waar we de soortenlijst al eens konden nachecken. Bij vertrek huiswaarts konden we nog een laatste soort aan ons lijstje toevoegen, namelijk de Blauwe kiekendief, welke vlak langs de bus aan het jagen was.
Deze dag was 79 vogelsoorten rijk, de sfeer zat zoals elk jaar goed en sneeuw vinden we nog steeds beter dan regen... Dus het was ongetwijfeld weer een geslaagde uitstap!
Pieter Cox
Foto's P. Cox
Foto's C. Vertommen
Naar jaarlijkse gewoonte vertrok de bus om 7u00 bij de eerste opstapplaats, om vervolgens via de overige opstapplaatsen richting Ardennen te rijden. Onderweg naar de Ardennen werd onze gids Olav Thijs opgepikt, welke na een jaartje afwezigheid terug onze wandeling kon leiden. Deze 14de herfstuitstap had als bestemming Butgenbach, slechts een boogscheut van de Duitse grens af. Vanuit de bus zagen we hoe de regen stilaan veranderde in smeltende sneeuw tot sneeuw. Maar snel de handschoenen en muts bovengehaald!
Om 9u50 startte onze voormiddagwandeling in Büllingen. De eerste groepjes lijsters (Kramsvogels en Koperwieken) vlogen over ons hoofd en een beetje verderop zat in een boom een Buizerd te wachten op droger weer. De vele weilanden, met hier en daar wat vee of paarden, omringt door verscheiden houtkanten stralen een rust uit. Deze rust werd op een gegeven moment verbroken door een hard geblaf. Door een weiland renden 2 honden, dat dachten we in eerste instantie toch. Tot onze verbazen bleek het om een Vos te gaan die volop achtervolgd werd door een loslopende hond! We zetten onze tocht verder, nog steeds in de natte sneeuw. Olav leidde ons door de vallei van de Holzwarche, een natuurgebied waar ’s zomers o.a. verscheidene Paapjes, Grauwe klauwieren, Rode wouwen en Zwarte ooievaars te vinden zijn. Op vlak van vlinders en ook botanisch moet dit gebied de moeite zijn. Na een wandeling van 8km kwamen we aan in Krinkelt en werden we met de bus naar Büllingen gebracht om in café One-way wat te drinken of bij de naastliggende frituur een frietje te eten.
Met een volle maag en eindelijk de doorkomende zon konden we vertrekken naar onze namiddagwandeling. Deze startte bij het kerkje van Weywertz. Het zonnetje zorgde direct voor meer activiteit onder onze gevederde vrienden. Zo zagen we meer lijsters, af en toe een Sperwer of Buizerd en ook liet regelmatig een Glanskop zich mooi bewonderen. Toch was het niet voortdurend droog, we kregen zelfs een hagelbui over ons. Maar je hoorde niemand klagen, we kwamen namelijk in het zoveelste prachtig gebied terecht. Een veengebied, onderdeel van Fagnes de la Petite Rür waar o.a. Edelherten te vinden zijn. Deze imposante zoogdieren kwamen we helaas niet tegen, maar in de plaats mochten we wel van een mannetje Blauwe kiekendief genieten, welke vlakbij een beverdam aan het jagen was. Na een tour van 9km eindigden we in Bôsfagne, waar de bus op ons wachtte. Voor we naar huis vertrokken, bezochten we nog even een plaatselijk cafeetje om deze frisse, maar plezante dag af te ronden.
Deze dag hebben we sneeuw, regen en hagel gehad, maar al bij al was iedereen blij dat we dit jaar eens niet met mist te kampen hadden. In totaal zagen we 32 verschillende vogelsoorten, op 2 plaatsen kwamen we de zeldzame plant Bergvenkel (ook bekend als Berewortel) tegen en verscheidene paddenstoelen waren ook nog van de partij. Met 17km in de benen kan iedereen terugkijken naar een geslaagde herfstwandeling en willen we Olav bedanken om ons weer een prachtig stukje van de Ardennen te tonen. Tot volgend jaar!
Foto's en tekst Pieter Cox